Het Hluhluwe wildreservaat, ontstaan in 1887, is na Phongolo het oudste wildreservaat in Afrika en is het bekendst geworden om het redden van de Breedlipneus-
hoorn(de witte neushoorn). De oppervlakte is kleiner dan het Krugerpark. In het reservaat komen 81 soorten zoogdieren voor. Al snel staan wij voor een buffel die op de weg loopt en blijf maar staan totdat hij uit de weg gaat want er blijft anders niet veel van de jeep en de inzittenden over.

Giraffen zijn leuke dieren, nieuwsgierig en geïnteresseerd staren ze naar ons en kreeg steeds weer het idee dat wij de attractie waren. Ze zijn ook helemaal niet bang en komen zeer relaxed over.

Verder komen we rustig grazende zebra's tegen. De strepen van een zebra zijn zo persoonlijk als een vingerafdruk en dienen om zijn omtrek te 'breken' en zodoende roofdieren in verwarring te brengen.

De neushoorns blijven vaak op een afstand en vooral te vinden bij drinkplaatsen. De mooiste ontmoeting met de natuur was een door de kudde verlaten olifant. Deze zijn vaak agressief en kan je beter niet tegenkomen. Wij dus wel, op een doodlopende weg. Opeens was hij er. Liep van de ene kant naar de andere kant van de weg. Maakte al een paar keer het gebaar dat we moesten ophoepelen. Op een gegeven moment had hij er genoeg van en kwam op ons af. Toen vonden de drie 'meisjes' Tineke Jozien en ik, die flink op de eerste rij van de jeep zaten, het niet leuk meer en smeekte de gids en tevens chauffeur achteruit te rijden. Hij bleef een stuk achter ons aankomen. Het was echt doodeng maar maakte toch een foto. Wat hebben we er hierna om gelachen maar zou het de volgende keer weer net zo eng vinden. Het was een prachtige ervaring die wij niet hebben willen missen. Zie de foto's hiernaast.

Rond 19.00 uur zijn we terug op onze lodge en gaan met z'n allen braai eten en hebben een gezellige avond gehad.